Ο Νέος Νόμος 4936/2022 που ψηφίστηκε από τη Βουλή πριν ένα μήνα, είναι ένα γεγονός που μπορεί να επαινεθεί αρχικά. Όμως κατόπιν πρέπει να υποστεί κριτική ως προς την γενικότητα των προθέσεων και την παραπομπή σε αναλυτικότερες πολιτικές που θα αναπτυχθούν στο μέλλον. Θα ανέμενε κανείς περισσότερη λεπτομέρεια, τουλάχιστον στους γενικούς ποσοτικούς στόχους της χώρας.
Γνωρίζουμε πλέον επακριβώς ποιο είναι το πρόβλημα και ποιο είναι το ζητούμενο για το μετριασμό της κλιματικής αλλαγής: μείωση των 51 δις τόνων αερίων θερμοκηπίου παγκοσμίως. Επομένως, πρέπει να έχουμε, με τη μορφή Νόμου, τον γενικό στόχο της Ελλάδας, κατανεμημένο όμως σε κλάδους, δράσεις, υποστόχους και ποσοτικούς δείκτες επ’ αυτών. Για να μπορούμε να βάζουμε σε τάξη τις σκέψεις και τις ενέργειες, έτσι ώστε να μην ξεφεύγουν τα μεγάλα και να μην μιλάμε για τα ασήμαντα.
Ένα πρακτικό παράδειγμα
Περίπου το ένα τέταρτο της ανθρωπογενούς δραστηριότητας με επίπτωση στο περιβάλλον και την κλιματική κρίση προέρχεται από ένα τομέα τόσο ζωτικό για την ανθρώπινη κοινωνία. Τη διατροφή!
Συνολικά, οι κλάδοι των τροφίμων, της γεωργίας και της χρήσης γης συμβάλλουν στο 24 τοις εκατό των ανθρωπογενών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Γνωρίζουμε με απόλυτη βεβαιότητα και αριθμούς ότι η αγροτική δραστηριότητα και η εκμετάλλευση των πόρων για τον κλάδο της διατροφής, μεταμορφώνει μεγάλο μέρος της γης και διαταράσσει τα οικοσυστήματα. Με βάση την ιστορική εξέλιξη των γεωργικών εκμεταλλεύσεων γης, αν δεν αλλάξει κάτι, προβλέπεται ότι, για να διατηρηθεί η παρούσα απόδοση της γεωργίας, η συνολική έκταση γης (χρήση) θα αυξηθεί από 148 εκατομμύρια εκτάρια σε 327 ως 400 εκατομμύρια εκτάρια έως το 2035.
Μια διαθέσιμη λύση για την αντιμετώπιση του ζητήματος είναι η «γεωργία διατήρησης», κατά την οποία εφαρμόζονται πιο αποτελεσματικές πρακτικές γονιμότητας του εδάφους (με λιγότερα επιβλαβή ζιζανιοκτόνα) αποτελώντας απάντηση στη αυξανόμενη ζήτηση εκ μέρους των καταναλωτών για μείωση των επιβλαβών ουσιών. Η εφαρμογή γεωργίας διατήρησης εκτιμάται ότι μπορεί να μειώσει τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου από 8,1 ως 12,8 γιγατόνους ισοδύναμων διοξειδίου του άνθρακα με βάση τα μέσα ποσοστά δέσμευσης άνθρακα που κυμαίνονται από 0,25 ως 0,78 τόνους άνθρακα ανά εκτάριο ετησίως, ανάλογα με την περιοχή. Δηλαδή 12 στους 51 γιγατόνους (δισεκ. τόνοι), ή 24% από τις δράσεις γεωργίας διατήρησης.
Τα παραπάνω, γράφηκαν ως ένα παράδειγμα τρόπου σκέψης και προγραμματισμού γύρω από ένα (και μόνο!) τομέα που συμβάλλει στις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου. Την αγροτική παραγωγή. Υπάρχουν εκατοντάδες άλλα παραδείγματα δράσεων και λύσεων σε διάφορους τομείς, υπο-τομείς και δραστηριότητες όπως οι κατασκευές κτιρίων και υποδομών, η βιομηχανία, η παραγωγή ενέργειας, οι μεταφορές, κ.ο.κ.
Στην E-ON INTEGRATION παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις και στόχος μας είναι η ακριβής ποσοτικοποίηση όλων των ζητημάτων, όπως κίνδυνοι, ευκαιρίες και μετρικά στοιχεία, που απορρέουν από την ενεργειακή και την κλιματική κρίση.
Στο πλαίσιο των εργασιών μας γίνεται σάρωση των διαθέσιμων τεχνολογιών, εκτίμηση των οικονομικών επιπτώσεων αυτών των κινδύνων/ευκαιριών ως και σαφής περιγραφή της ανθεκτικότητας του επιχειρηματικού μοντέλου και της στρατηγικής του ενδιαφερόμενου φορέα με βάση τα κλιματικά σενάρια. Η όλη μεθοδολογία μας βασίζεται πλήρως σε εργαλείο πληροφορικής, που μεταξύ άλλων χρησιμοποιεί και στοιχεία από εξωτερικές βάσεις δεδομένων, και έχει τίτλο “Climate Change Risk Assessment”.
Comments