Ο Κανονισμός Γνωστοποιήσεων Αειφορίας (ΕΕ) 2019/2088 (Sustainable Finance Disclosure Regulation - SFDR) έχει ως στόχο την ενίσχυση της διαφάνειας στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες προκειμένου να κατευθυνθούν ιδιωτικά κεφάλαια προς τις βιώσιμες επενδύσεις, αποτρέποντας παράλληλα το “green washing”. Από τον Μάρτιο του 2021, ο SFDR εφαρμόζεται σταδιακά σε ένα ευρύ φάσμα χρηματοοικονομικών φορέων, όπως διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων, θεσμικούς επενδυτές, ασφαλιστικές εταιρείες, συνταξιοδοτικά ταμεία και επενδυτικές εταιρείες.
H διαφάνεια που επιβάλλει ο Κανονισμός SFDR βοηθά τους επενδυτές να λαμβάνουν ενημερωμένες αποφάσεις και προωθεί επενδύσεις σε βιώσιμα έργα
Ο SFDR απαιτεί από τους φορείς αυτούς να γνωστοποιούν πληροφορίες σχετικά με (ESG) παράγοντες - περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς και διακυβέρνησης - διευκολύνοντας έτσι τη διαθεσιμότητα συγκρίσιμων δεδομένων για τους επενδυτές. Αυτή η διαφάνεια βοηθά τους επενδυτές να λαμβάνουν ενημερωμένες αποφάσεις και προωθεί την επένδυση σε βιώσιμα έργα.
Βάσει του SFDR υπάρχουν τρεις κατηγορίες χρηματοπιστωτικών προϊόντων (Κεφάλαια-Funds) και ταξινομούνται ως εξής:
Κεφάλαια Άρθρου 6: Κεφάλαια που δεν επικεντρώνονται κυρίως στη βιωσιμότητα, αλλά πρέπει να γνωστοποιούν πώς ενσωματώνουν τους κινδύνους βιωσιμότητας.
Κεφάλαια Άρθρου 8: Προϊόντα που προωθούν περιβαλλοντικά ή κοινωνικά χαρακτηριστικά, υπό την προϋπόθεση ότι οι επενδύσεις γίνονται σε εταιρείες με καλές πρακτικές διακυβέρνησης.
Κεφάλαια Άρθρου 9: Αυτά που έχουν ως κύριο στόχο τη βιωσιμότητα, επιδιώκοντας να δημιουργήσουν θετική επίδραση στην κοινωνία ή/και το περιβάλλον.
Από την άλλη πλευρά, το “green washing” (πράσινο ξέπλυμα) δημιουργεί σημαντική ανησυχία όσον αφορά τις ESG επενδύσεις, καθώς μπορεί να παραπλανήσει τους επενδυτές και να υπονομεύσει την αξιοπιστία των προσπαθειών για τη βιωσιμότητα. Ο κανονισμός SFDR στοχεύει στη μείωση του κινδύνου παραπλάνησης μέσω διαφόρων μηχανισμών όπως:
- Ενίσχυση της διαφάνειας, διασφαλίζοντας ότι οι επενδυτές έχουν σαφείς και ακριβείς πληροφορίες,
- Ενίσχυση των συνολικών επενδυτικών στρατηγικών, ευθυγραμμίζοντάς τις με γνήσιους στόχους βιωσιμότητας,
- Θέσπιση μηχανισμών επαλήθευσης και υπευθυνότητα για την επικύρωση των ισχυρισμών βιωσιμότητας, και
- Εισαγωγή ισχυρής κανονιστικής εποπτείας για την παρακολούθηση και την επιβολή της συμμόρφωσης.
Αντιμετωπίζει όμως διάφορες προκλήσεις και κριτικές σχετικά με την πολυπλοκότητά του, την έλλειψη τυποποιημένων ορισμών και τις ασαφείς απαιτήσεις του αλλά και όσον αφορά την ποιότητα και διαθεσιμότητα δεδομένων .
Παρόλο που ο SFDR αποτελεί ένα ισχυρό πλαίσιο, αντιμετωπίζει διάφορες προκλήσεις και κριτικές, όπως:
Πολυπλοκότητα και Εφαρμογή: Ο κανονισμός είναι περίπλοκος και οι εταιρείες μπορεί να δυσκολευτούν με τις λεπτομερείς απαιτήσεις αναφοράς. Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος ότι η πολυπλοκότητα μπορεί να δημιουργήσει κενά που επιτρέπουν το greenwashing και να επισκιάσει τον συνολικό βιώσιμο στόχο μιας εταιρείας.
Έλλειψη τυποποιημένων ορισμών: Ο SFDR δεν ορίζει σαφώς τι θεωρείται βιώσιμη επένδυση. Αυτό καθιστά ευκολότερο για τις εταιρείες να χαρακτηρίζουν τις επενδύσεις τους ως «βιώσιμες» ακόμα και αν δεν πληρούν κοινά πρότυπα ESG. Το πρόβλημα επιδεινώνεται από την πολυπλοκοτητα του κανονισμού και την επικαλυπτόμενη ορολογία. Για παράδειγμα, ένα fund με την ετικέτα «Άρθρο 9» μπορεί να ισχυρίζεται ότι έχει στόχους βιωσιμότητας, αλλά να μην είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένο με την ευρωπαϊκή ταξινόμηση (EU Taxonomy) ή την αναφορά των Κύριων Αρνητικών Επιπτώσεων (Principal Adverse Impacts - PAI).
Ποιότητα και διαθεσιμότητα δεδομένων: Κρίσιμα για την ακριβή αναφορά βιωσιμότητας είναι τα δεδομένα υψηλής ποιότητας και αξιοπιστίας. Τα κενά όμως στη διαθεσιμότητα ή την ποιότητα των δεδομένων μπορούν να υπονομεύσουν την αποτελεσματικότητα του SFDR στην πρόληψη του greenwashing. Η συλλογή δεδομένων μπορεί επίσης να είναι πολύ χρονοβόρα και δαπανηρή, ιδίως για μικρότερες εταιρείες ή εκείνες που δεν διαθέτουν τρίτες πηγές δεδομένων.
Ασαφείς απαιτήσεις: Οι απαιτήσεις του SFDR είναι συχνά ασαφείς, επιτρέποντας στις εταιρείες να τις ερμηνεύουν με τρόπους που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Για παράδειγμα, ενώ ο κανονισμός απαιτεί από τις εταιρείες να γνωστοποιούν πώς λαμβάνουν υπόψη τους κινδύνους βιωσιμότητας στις επενδυτικές τους αποφάσεις, δεν ορίζει πώς να μετρηθούν ή να αξιολογηθούν αυτοί οι κίνδυνοι.
Η E-On Integration ειδικεύεται στην παροχή εξατομικευμένων υπηρεσιών για να βοηθήσει τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να ενσωματώσουν αποτελεσματικά τις απαιτήσεις του Κανονισμού για τη Γνωστοποίηση της Αειφορίας (SFDR). Η πλατφόρμα μας RIBIA ESG διευκολύνει τη συλλογή δεδομένων ESG, επιτρέποντας στους χρήστες να εισάγουν και να παρακολουθούν βασικούς δείκτες ESG. Επιπλέον, προσφέρουμε συμβουλευτική υποστήριξη για να διασφαλίσουμε την πλήρη συμμόρφωση με τις κανονιστικές απαιτήσεις για τους πελάτες μας.
Δείτε περισσότερα για το RIBIA ESG εδώ.
Comentarios